دنیای هر کسی به اندازِِِِِِۀ دیدش به زندگیه ...

یکی با لایک گرفتن عکسش یا اسم خودشو آس گذاشتن توی فیس بوک، با چند نفر همزمان بودن، به اوج خوشحالی و غرور میرسه ...

یک نوجوون 14 ساله هم با کار کردن و خرج خانوادشو در آوردن غرور نمیگیرش...

یه پیرمرد هم که به عنوان کارگر ساده از صبح تا شب در بدترین شرایط کار میکنه و بازم آخرش شب پیش زن و بچه اش شرمنده میشه ولی بازم شاکر خدا هستش ...

خوبه به کارهایی که می کنیم توجه بیشتری کنیم و انسانیـــــــــــــــــــــــــت رو فراموش نکنیم ...

گاهی همه چی، پول و قیافه و مقام و محبوبیت نیست، اگه خدا بخواد با یه حرکت همشو میگیره ...

پس در رفتارهامون توجه بیشتری داشته باشیم که در چه زمانی هستیم و چیکار میکنیم و کی هستیم...